lit. the egg of BRAHMA. 2. one of the eighteen Puránas.
പതിനെട്ട പുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന. adj. 1. Excessive,
immense. 2. terrible, dreadful, awful. 3. pompous.
ബ്രഹ്മാനന്ദം. s. Endless felicity or beati-
tude. നാശമില്ലാത്ത ആനന്ദം.
ബ്രഹ്മാലയം. s. The house of a Brahman.
ബ്രാഹ്മണഭവനം.
ബ്രഹ്മാസനം, ത്തിന്റെ.s. A posture suited to de-
vout and religious meditation.
ബ്രഹ്മാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. An arrow, &c. given by
BRAHMA.
ബ്രഹ്മി, യുടെ. 1. A plant, Siphonanthus Indica. 2.
another plant, Lycopodium imbricatum.
ബ്രാഹ്മകല്പം, ത്തിന്റെ. s. The end of a Calpa.
ബ്രാഹ്മണൻ, ന്റെ.s. A man of the first Hindu tribe
or of the order of priesthood; a Brahman.
ബ്രാഹ്മണബ്രുവൻ, ന്റെ. s. A Brahman by birth,
but not by attention to his duties, one who subsists by
avocations properly limited to the other tribes. പാപ്പാൻ
ബ്രാഹ്മണയഷ്ടിക, യുടെ. s. A shrub, Siphonanthus
Indica. ചെറുതെക്ക. See also ബ്രഹ്മി.
ബ്രാഹ്മണി. s. 1. The wife of a Brahman, or a
woman of the Brahmanical tribe. 2. the wife of a garland
maker. 3. a plant, Siphonanthus Indica.
ബ്രാഹ്മണിപാട്ട, ിന്റെ. s. The song of a woman
who makes garlands, sung generally at nuptial festivals.
ബ്രാഹ്മണ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. An assembly of Brah-
mans. 2. the state, quality, or business, of a Brahman.
ബ്രാഹ്മതൎപ്പണം, ത്തിന്റെ.s. The part of the hand
under the root of the thumb.
ബ്രാഹ്മൻ, ന്റെ.s. A son of BRAHMA. ബ്രഹ്മാവി
ന്റെ പുത്രൻ.
ബ്രാഹ്മം, ത്തിന്റെ.s. 1. The part of the hand under
the root of the thumb. 2. a mode of marriage, the pre-
sentation of the bride elegantly adorned by the father,
to the bridegroom whom he has invited.
ബ്രാഹ്മീ, യുടെ. s. 1. One of the eight divine mothers
of created beings, or the personified energies of the gods;
the Sacti or energy of BRAHMA. 2. the goddess of speech,
Saraswati. 3. speech. വാക്ക. 4. a potherb or common
rue, Ruta graveolens, also the Jamaica yellow thistle, Ar-
gemone Mexicana. 5. another plant, Siphonanthus Indi-
ca. ബ്രഹ്മി. 6. the wife of BRAHMA.
ബ്രാഹ്മ്യം, ത്തിന്റെ. s. 1. Astonishment. ആശ്ചൎയ്യം.
2. the worship or veneration of Brahmans, considered as
one of the great sacraments. ബ്രാഹ്മണ പൂജ.
|
ഭ
ഭ. The twenty-fourth consonant of the Malayalim Alpha-
bet and aspirate of the last letter, and corresponding to
Bh.
ഭക്തനിരൊധം, ത്തിന്റെ.s. Want of appetite, dis-
relish for food. ഒരു രൊഗം.
ഭക്തൻ, ന്റെ. s. One who is devoted or attached to or
engrossed by any person or thing. ഭക്തിയുള്ളവൻ.
ഭക്തപരായണൻ, ന്റെ.s. One who regards or is
attached to those devoted to his service.
ഭക്തപ്രിയൻ, ന്റെ. s. See ഭക്തവത്സലൻ.
ഭക്തം, ത്തിന്റെ. s. Boiled rice, food. അന്നം. adj. 1.
Worshipping. 2. zealous, devout, pious. 3. devoted, or
attached to, engrossed by.
ഭക്തരൊധം, ത്തിന്റെ.s. Want or loss of appetite. ഒ
രു രൊഗം.
ഭക്തവത്സലൻ, ന്റെ.s. One who is attached to those
who are devoted to his service or to persons of piety. ഭ
ക്തന്മാരിൽ വാത്സല്യമുള്ളവൻ.
ഭക്തവാത്സല്യം, ത്തിന്റെ. s. Affection or regard for
the faithful and pious. ഭക്തന്മാരിൽ സ്നെഹം.
ഭക്തി, യുടെ. s. 1. Service, worship, culture. 2. piety, se-
riousness, devotedness, devotion, zeal. 3. faith, belief,
fidelity. 4. affection. 5. a part or portion.
ഭക്തിമാൻ, ന്റെ. s. A zealous, pious or devoted person
ഭക്തിയുള്ളവൻ.
ഭക്തിയുക്തൻ, ന്റെ. s. See the preceding. ഭക്തിമാൻ.
ഭക്തിവിശ്വാസം, ത്തിന്റെ. s. Fidelity, attachment,
devotedness.
ഭക്തിവൈരാഗ്യം, ത്തിന്റെ.s, Zeal, passionate ar-
dour for any person or thing.
ഭക്തിശാലി, യുടെ. s. A zealous, devoted person. മഹാ
ഭക്തൻ.
ഭക്തിശ്രദ്ധ, യുടെ. s. Fidelity, attachment, devoted-
ness.
ഭക്തിസാധനം, ത്തിന്റെ.s. A thing to be regarded
or reverenced.
ഭഗൻ, ന്റെ.s. 1 The sun. ആദിത്യൻ. 2. one of the
twelve suns or Adityas. 3. the 12th lunar asterism. ഉ
ത്രം നക്ഷത്രം.
ഭഗന്ദരം, ത്തിന്റെ. s. Fistula in ano. ഒരു രൊഗം.
ഭഗം, ത്തിന്റെ.s. 1. Pudendum muliebre. സ്ത്രീലിംഗം.
2. prosperity, fortune. ഭാഗ്യം. 3. beauty, splendour.
ശൊഭ. 4. excellence, greatness. ശ്രെഷ്ഠത. 5. desire,
wish, love. കാമം. 6. strength, vigour. ശക്തി. 7. effort,
|
