അൎത്ഥ 44 അൎദ്ധ
| അൎച്ചകൻ, ന്റെ. s. A worshipper, an adorer, വന്ദ ക്കാരൻ. അൎച്ചനം, ത്തിന്റെ. s. Worship, adoration; venerati- അൎച്ചാ, യുടെ. s. 1. Worship. വന്ദനം. 2, an image. അൎച്ചിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To worship ; to adore ; അൎച്ചിതം, &c. adj. Worshipped, adored, respected, sa- അൎച്ചിഷ്കണം, ത്തിന്റെ. Sparks of fire. തീപൊരി. അൎച്ചിസ്സ, ിന്റെ. s. 1. A flame, a blaze. ജ്വാല. 2. a അൎജ്ജകം, ത്തിന്റെ. s. Basil, the white sort, Ocimum അൎജ്ജനം, ത്തിന്റെ. s. Gain, acquisition. ലാഭം. അൎജ്ജുനക്കൊടി, യുടെ. s. A plant. അൎജ്ജുനം, ത്തിന്റെ. s. 1. White (the colour :) white- അൎജ്ജുനൻ, ന്റെ. s. 1. ARJUNA, the third son of അൎജ്ജുനീ, യുടെ. s. 1. A cow of a good breed. നല്ല അൎണ്ണവം, ത്തിന്റെ. s. The sea, or ocean. സമുദ്രം. അൎണ്ണസ്സ.ിന്റെ. s. Water. വെള്ളം. അൎണ്ണൊജം, ത്തിന്റെ. s. A lotus. താമര. അൎണ്ണൊജൊത്ഭവൻ, ന്റെ. s. A name of BRAHMA അൎണ്ണൊരുഹം, ത്തിന്റെ. s. A lotus. താമര. അൎണ്ണൊരുഹാക്ഷൻ, ന്റെ. s. A name of VISHNU. അൎത്തനം, ത്തിന്റെ. s. Censure, blame. ആക്ഷെ അൎത്ഥന, യുടെ. s. Asking, begging, യാചന. അൎത്ഥനിൎദെശം, ത്തിന്റെ. s. Interpretation. പൊ അൎത്ഥപതി, യുടെ. s. 1. CUVERA, the Hindu Plutus. അൎത്ഥപലിശ, യുടെ. s. Interest on money given on അൎത്ഥപ്രയൊഗം, ത്തിന്റെ. s. The profession of അൎത്ഥം, ത്തിന്റെ. s. 1. Meaning, signification; design, |
value of landed property. 4. the cause, reason. 5. mate- rial substance, or object of sense. അൎത്ഥമാകുന്നു. To signify, to mean. രണ്ടൎത്ഥമുണ്ടാകുന്നു. To have two significations. ജ്ഞാനൎത്ഥം. The mystical or spiritual meaning. അൎത്ഥലൊലുപൻ, ന്റെ. s. A covetous man, one അൎത്ഥവത്ത, &c. adj. 1. Significant. 2. rich. അൎത്ഥമു അൎത്ഥവാൻ, ന്റെ. s. A rich man. ദ്രവ്യസ്ഥൻ. അൎത്ഥവിചാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Interpreting. 2. co- അൎത്ഥവിജ്ഞാനം, ത്തിന്റെ. s. One of the six exer- അൎത്ഥശാസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. The science of Ethics. അൎത്ഥാഗമം, ത്തിന്റെ. s. Receipt, or collection of pro- അൎത്ഥാഗ്രഹം, ത്തിന്റെ. s. Covetousness, avaricious- അൎത്ഥാഗ്രഹി, യുടെ. s. A covetous person. അൎത്ഥാതുരൻ, ന്റെ. s. A covetous man. ദ്രവ്യാഗ്രഹി. അൎത്ഥാന്തരം, ത്തിന്റെ. s. A different meaning. മ അൎത്ഥാൎത്ഥി, യുടെ. s. 1. A covetous man. 2. one who അൎത്ഥി, യുടെ. s. 1. A beggar, one whose subsistence അൎത്ഥിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To beg; to ask; to en- അൎത്ഥിതം, &c. adj. Asked, requested, begged. യാചി അൎത്ഥ്യം, &c. adj. 1. Intelligent, wise. അൎത്ഥയുക്തം. അൎദ്ദനം, ത്തിന്റെ. s. Killing, injuring. കുല. അൎദ്ദന, യുടെ. s. Asking, begging. യാചന. അൎദ്ദനൻ, ന്റെ. s. A slayer, a killer. കൊല്ലുന്നവൻ. അൎദ്ദിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v.a. 1. To ask, to beg. യാ അൎദ്ദിതം, &c. adj. 1. Asked, requested, begged. യാചി അൎദ്ധാഗ്രാസം, ത്തിന്റെ. s. Half a meal. തികയാ |
