ബുസ്തം, ത്തന്റെ. s. 1. Force meat ball. 2. fried meat.
വറുത്ത മാംസഖണ്ഡം.
ബൃംഹണം, &c. adj. 1. Nourished, fattened, nutritious.
2. stiffened. പുഷ്ടികരം.
ബൃംഹിതം, ത്തിന്റെ. s. The roar of elephants.com ആന
യുടെ അലൎച്ച.
ബൃഹതി, യുടെ. s. 1. A small kind of egg plant, Sola-
num melongena. ചെറുവഴുതിന. 2. a kind of prickly
night-shade, Solanum jacquini. കണ്ടകാരിച്ചുണ്ട. 3. a
large lute. വലിയ വീണ. 4. a form of metre, the
stanza consists of thirty-six syllables. ഒരു ശ്ലൊകം. 5. a
mantle, a wrapper. മെല്പുടവ. 6. a reservoir, a place
containing water. ചിറക്കുളം. 7. a stout woman. തടി
ച്ചവൾ.
ബൃഹതിക, യുടെ. s. 1. An upper garment, a mantle,
a wrapper. മെല്പുടവ. 2. a small sort of egg plant. ചെ
റുവഴുതിന.
ബൃഹൽ, adj. Large, great, bulky. വലിയ.
ബൃഹൽകഥ, യുടെ. s. A drama.
ബൃഹൽകുക്ഷി, adj. Corpulent, large or pot-bellied.
കുടവയറുള്ള.
ബൃഹദ്ഭാനു, വിന്റെ. s. Agni or fire. അഗ്നി.
ബൃഹദ്രഥൻ, ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ.
ബൃഹസ്പതി, യുടെ. s. 1. The regent of the planet Ju-
piter,
identified astronomically with the planet itself.
In mythology, he is the son of Angirasa and the pre-
ceptor of the gods. വ്യാഴം. 2. the name of a saint and
lawgiyer.
ബൃഹസ്ഫിൿ. adj. Having large buttocks.
ബൊധകൻ, ന്റെ. s. 1. A person who teaches, per-
suades, admonishes, or excites. അഭ്യസിപ്പിക്കുന്ന
വൻ. 2. a spy, an informer. ഒറ്റുകാരൻ.
ബൊധക്രൻ, ന്റെ. s. An awakener, a sort of bard
or minstrel who awakens the prince or chief in the morn-
ing by music. പാടിയുണൎത്തുന്നവൻ.
ബൊധക്കെട, ിന്റെ. s. 1. Insensibility, fainting away,
syncope. 2. folly, foolishness.
ബൊധനൻ, ന്റെ.s. 1. The planet Mercury. ബു
ധൻ. 2. a wise or learned man. അറിവുള്ളവൻ.
ബൊധനീയം. adj. To be explained or expounded,
to be rendered intelligible. അറിയിക്കെണ്ടുന്നത.
ബൊധം, ത്തിന്റെ. s. 1. Wisdom, intellect, under-
standing, knowledge. 2. conviction, persuasion. 3. a-
wakening, arousing.
ബൊധസ്വരൂപി, യുടെ. s. An epithet of God, as
possessing all knowledge. സൎവജ്ഞൻ.
|
ബൊധഹീനൻ, ന്റെ.s. A dull, stupid, foolish man,
one void of sense.
ബൊധാത്മകൻ, ന്റെ. s. An epithet of God. ദൈ
വം.
ബൊധായനൻ, ന്റെ.s. The author of the 21st Upa-
nishat. ഉപനിഷൽ കൎത്താക്കന്മാരിൽ ഒരുത്തൻ.
ബൊധായനീയം, ത്തിന്റെ.s. The 21st Upanishat.
ഉപനിഷദത്തിൽ ഒന്ന.
ബൊധിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be sensible of,
to recognize, to own, to be convinced. 2. to approve, to
consent. 3. to know, to understand. 4. to be awake.
ബൊധിദ്രുമം, ത്തിന്റെ. s. The holy fig tree, Ficus
religiosa. അരയാൽ.
ബൊധിപ്പിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To tell, to in-
form, to address, to communicate. 2. to make intelligible,
to explain. 3. to persuade, to exhort. 4. to advise, to
admonish, to excite, or induce. 5. to awaken, to arouse.
ബൊളം, ത്തിന്റെ. s. Myrrh. നറുമ്പശ.
ബൊളി, യുടെ. A kind of sweet bread or cake. അ
തിരസം എന്ന അപ്പം.
ബൌദ്ധൻ, ന്റെ.s. A Buddha or a follower of the
Buddha religion.
ബ്രധ്നൻ, ന്റെ. s. The sun. ആദിത്യൻ.
ബ്രഹ്മകല്പം, ത്തിന്റെ. s. 1. The end of the world.
ലൊകാവസാന കാലം. 2. the end of the life of
BRAHMA.
ബ്രഹ്മഘ്നൻ, ന്റെ.s. A murderer or slayer of a Brah-
man. ബ്രാഹ്മണനെ കൊന്നവൻ.
ബ്രഹ്മചൎയ്യം, ത്തിന്റെ. s. The state of an unmarried
man, as distinguished from that of the householder, of
the wanderer, or the ascetic.
ബ്രഹ്മചാരി, യുടെ. s. The Brahmachári or religious
student; the young Brahman from the time of his in-
vestiture with the sacred thread to the period of his be-
coming a householder: it is also applicable to a person
who continues with his spiritual teacher, through life,
studying the Védas and observing the duties of the stu-
dent: it is also given as a title to Pundits learned in the
Védas; and to a class of ascetics; by the tantras, it is
assigned to persons whose chief virtue is the observance
of continence or celibacy, and it is assumed by many sects
of religious vagabonds: it is also applied to an unmarr-
ied man of any class.
ബ്രഹ്മചിന്ത, യുടെ. s. Meditating on God. ൟശ്വര
നെ ധ്യാനിക്കുക.
ബ്രഹ്മജ്ഞൻ, ന്റെ. s. One who possesses some know-
|
