പൊതി 527 പൊത്തി
പൊട്ടക്കണ്ണ.പൊടികണ്ണ.ിന്റെ. s. Blindness.
പൊട്ടക്കണ്ണൻ,ന്റെ. s. A blind man. പൊട്ടക്കണ്ണി,യുടെ. s. A blind woman. പൊട്ടക്കലം,ത്തിന്റെ. s. A cracked or broken waiter പൊട്ടക്കാവളം,ത്തിന്റെ. s. A tree having fætid flow- പൊട്ടക്കിണറ,റ്റിന്റെ. s. A blind well. പൊട്ടക്കുളം,ത്തിന്റെ. s. A tank or pond without water. പൊട്ടിച്ചെവിയൻ,ന്റെ. s. One who is deaf. പൊട്ടത്തരം,ത്തിന്റെ. s. Folly, stupidity. പൊട്ടൻ,ന്റെ. s. 1. A deaf and dumb man. 2. a dull, പൊട്ടപ്പുല്ല,ിന്റെ. s. A kind of grass. പൊട്ടി,യുടെ. s. 1. A deaf and dumb woman. 2. a dull, പൊട്ടിക്കരയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. n. To cry or weep പൊട്ടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To break or crush ; പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To laugh aloud. പൊട്ടുകാ,യുടെ. s. 1. A very young fruit. 2. a withered പൊട്ടുകുല,യുടെ. s. A bunch of withered fruit. പൊട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. n. 1. To break, crack, or go to പൊട്ടുബുദ്ധി,യുടെ. s. Foolishness, stupidity. പൊട്ടുമുണ്ടി,യുടെ. s. A curlew. പൊട്ടുവിദ്യ,യുടെ. s. Useless learning, or science. പൊട്ടൊടുന്നു,ടി,വാൻ. v. n. To be empty, blighted, പൊണ്ണ. adj. Great, large. പൊണ്ണത്തം,ത്തിന്റെ. s. 1. Stupidity, dullness. 2. പൊണ്ണത്തരം,ത്തിന്റെ. s. See പൊണ്ണത്തം. പൊണ്ണൻ,ന്റെ. s. 1. A stout, robust man. 2. a stu- പൊണ്ണി,യുടെ. s. 1. A stout, robust woman. 2. a stupid പൊതി,യുടെ. s. 1. A bundle. 2. a full sack, or bag |
തിയഴിക്കുന്നു, To unpack, to unload.
പൊതിക്കാള,യുടെ. s. An ox of burthen carrying any പൊതിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. a. 1. To take off the husk പൊതിക്കെട്ട,ിന്റെ. s. A bundle tied up. പൊതിചൊറ,റ്റിന്റെ. s. Rice or food tied up in a പൊതിച്ചിൽ,ലിന്റെ. s. Covering, closing up. പൊതിപിടിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. To be carried on പൊതിയുന്നു,ഞ്ഞു,വാൻ. v. a. 1. To cover, to in- പൊതിര,ിന്റെ. s. Rottenness, decay. പൊതിരെ. adv. Very much, abundantly. പൊതു. adj. Common, universal. പൊതുക്കാൎയ്യം, A പൊതുക്കുന്നു,ക്കി,വാൻ. v. a. To make a mud bank, പൊതുപൊതെ. part. An imitative sound, with a noise. പൊതുവൻ,ന്റെ. s. 1. A barber. 2. one who performs പൊതുവാൾ,ളിന്റെ. s. A class of persons who serve പൊതുവിൽ. adv. In common, generally, universally. പൊതുവെ. adv. In common, universally, generally. പൊത്ത,ിന്റെ. s. 1. A hole in the ground. 2. a hol- പൊത്തികെട്ടുന്നു,ട്ടി,വാൻ. v. a. See the first mean- |