പുരു 510 പുരൊ
eighteen Upapuránas or similar poems of inferior sanc- tity and different appellation. The whole constitute the peculiar or poetical creed of the Hindus, and some of them or particular parts of them are very generally read and studied. adj. Old, ancient. പുരാണം പറയുന്നു. To tell an ancient story. പുരാതനൻ,ന്റെ. s. The first being, GOD. ദൈവം. പുരാതനം, &c. adj. old, ancient, antique. പഴയ. പുരാന്തകൻ,ന്റെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ. പുരാരാതി,യുടെ. s. A name of SIVA. ശിവൻ. പുരാരി,യുടെ. s. A name of SIVA as enemy of the three പുരാവൃത്തം,ത്തിന്റെ. s. History, traditionary or he- പുരി,യുടെ. s. 1. A town, a city. നഗരം. 2. a river. പുരികക്കൂട്ട,ിന്റെ. s. The upper part of the nose, the പുരികക്കൊടി,യുടെ. s. The eye-brows. പുരികം,ത്തിന്റെ. s. The eye-brows. പുരികുഴൽ,ലിന്റെ. s. Long hair. തലമുടി. പുരിശംഖ,ിന്റെ. s. A small shell. പുരീതൽ,ത്തിന്റെ. s. An entrail, or gut, കുടൽ. പുരീഷം,ത്തിന്റെ. s. Fæces, excrement, ordure. മലം. പുരു, adj. Much, many, exceeding. വളരെ. s. The name പുരുകുത്സൻ,ന്റെ. s. One of the six Chacrawartis or പുരുഷകുഞ്ജരൻ,ന്റെ. s. A superior or excellent പുരുഷത,യുടെ. s. Manliness, virility, manhood, the പുരുഷത്വം,ത്തിന്റെ. s. Manhood, the nature of man. പുരുഷദൂയസം. adj. Of the height or measure of a പുരുഷനാഗൻ,ന്റെ. s. An eminent or distinguished പുരുഷൻ,ന്റെ. s. 1. A man, generally or individually, പുരുഷം,ത്തിന്റെ. s. A tree: see പുന്നാഗം. പുരുഷപുംഗവൻ,ന്റെ. s. A superior or excellent പുരുഷപ്രമാണം,ത്തിന്റെ. s. A man’s height, in- |
cluding his two hands joined above his head. ഒരാൾ അ ളവ. പുരുഷലക്ഷണം,ത്തിന്റെ. s. The nature or quali- പുരുഷവ്യാഘ്രൻ,ന്റെ. s. 1. A vulture. 2. an emi- പുരുഷശാൎദൂലൻ,ന്റെ. s. A superior or excellent man. പുരുഷൎഷഭൻ,ന്റെ. s. See the preceding. പുരുഷസിംഹൻ,ന്റെ. s. The fifth of the Vásadé- പുരുഷാകാരം,ത്തിന്റെ. s. The form of man. പുരുഷാകൃതി,യുടെ. s. The form of man. പുരുഷാന്തരം,ത്തിന്റെ. s. A century. പുരുഷായുസ഻,ിന്റെ. s. A man’s age, a man’s life. പുരുഷാരം,ത്തിന്റെ. s. A multitude of people. പുരുഷാൎത്ഥം,ത്തിന്റെ. s. Things which beseem a പുരുഷൊത്തമൻ,ന്റെ. s. 1. A name of VISHNU.വി പുരുഷ്യം. adj. Belonging to a man, male. പുരുഷനു പുരുഹം. adj. Much, many. വളരെ. പുരുഹൂതൻ,ന്റെ. s. A name of INDRA. ഇന്ദ്രൻ. പൂരുരവസ഻,ിന്റെ. s. The son of BUDD’HA and the പുരൊഗം, &c. adj. 1. Going before, preceding. 2. chief. പുരൊഗമം, &c. adj. Going before, preceding. പുരൊഗാമി. adj. Going in front or before, preceding. മു പുരൊഡാശം,ത്തിന്റെ. s. 1. Ghee or clarified but- പുരൊധസ഻,ിന്റെ. s. The family of domestic priest, പുരൊഭാഗം,ത്തിന്റെ. s. The front. മുമ്പുറം. പുരൊഭാഗീ. adj. 1. Malevolent. 2. censorious. ദുൎമ്മന |