താൾ:CiXIV31 qt.pdf/45

അപ്ര 31 അപ്രാ

അപൂൎവ്വദൎശനം, ത്തിന്റെ. A strange, or unusual sight, or appearance. അപെതം. ind. Separately. അപെയം. adj. Not drinkable, not to be drank. അപെക്ഷണീയം, &c. adj. Desirable, to be wished. അപെക്ഷ, യുടെ. s. 1. Desire, wish; want. 2. entreaty, request. 3. expectation, hope. 4. coveting. 5. aid. അപെക്ഷിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To desire to wish 2. to request; to entreat. 3. to hope, to expect. 4. to covet. അപെക്ഷിതം, &c. adj. Desired; wished; coveted. അപെക്ഷ്യം, &c. adj. Desirable, to be wished. അപൊദിക, യുടെ. s. A potherb, Basella rubia or lucida. അപൊഹം, ത്തിന്റെ. s. 1. The ascertaiment of any thing, one of the eight exercises of the reasoning facul- ty. 2. a false charge; blame; a lie, a falsehood. അപൊഹനം, ത്തിന്റെ. s. See the preceding. അപൌരുഷം, ത്തിന്റെ. s. Unmanliness. അപ്പ, യുടെ. s. Water. അപ്പക്കാരൻ, ന്റെ. s. A baker. അപ്പക്കാരിക, യുടെ. s. A vessel used for baking bread. അപ്പക്കാരൊൽ, ിന്റെ. s. See the preceding. അപ്പതി, യുടെ. s. A name of VARUNA, the Indian Nep- tune. അപ്പൻ, ന്റെ. s. 1. A father. 2. sometimes used as a respectable term of address to men. അപ്പപ്പുര, യുടെ. s. A bake-house. അപ്പം, ത്തിന്റെ. s. Bread; food. അപ്പപ്പൊൾ. adv. Now and then. അപ്പാ. interj. Ah! oh! അപ്പി, യുടെ. s. The urethra. അപ്പിത്തം, ത്തിന്റെ. s. Fire. അപ്പുപ്പൻ, ന്റെ. s. A grandfather. അപ്പുറം, ത്തിന്റെ. s. The other or opposite side; be- yond. അപ്പുറത്ത. adv. On the other side, beyond, opposite. അപ്പൊൾ. adv. Then, at that time. When this word is added to a participle it means when, but not used interro- gatively; as അവൻ പൊയപ്പൊൾ. When he went. അപ്രകാണ്ഡം, ത്തിന്റെ. s. A young branch, or shoot. അപ്രകാരം. adv. So, thus: in that manner. അപ്രകാശം. adj. 1. Secret, private. 2. dark, obscure. 3. abstruse. s. 1. Obscurity, darkness. 2. abstruseness. 3. secret or private communication. അപ്രകാശത്വം, ത്തിന്റെ. s. See the following. അപ്രകാശനം, ത്തിന്റെ. s, Darkness, obscurity. See അപ്രകാശം.

അപ്രകൃഷ്ടം, &c. adj. Not eminent, low, mean. അപ്രഗല്ഭം, &c. adj. 1. Ashamed, modest. 2. diffident. 3. not iminent, not illustrious. 4. obscure, dark. അപ്രഗുണം, &c. adj. Confused, perplexed. അപ്രതാപം, ത്തിന്റെ. s. 1. Want of dignity, or ma- jesty. 2. humility; void of ostentation. അപ്രതിപത്തി, യുടെ. s. Infamy, dishonour. അപ്രതിബന്ധം, &c. adj. Destitute of, or free from obstruction or impediment. അപ്രതിഭം, &c. adj. 1. Ashamed, modest. 2. obscure, dark. അപ്രതിമം, &c. adj. Incomparable; unparalleled; un- rivalled. അപ്രതിഷ്ഠ, യുടെ. s. 1. Infamy; dishonour. 2. a bad reputation, or character. അപ്രതീതം, &c. adj. Infamous, not celebrated, not re- nowned. അപ്രത്യക്ഷം, &c. adj. Imperceptible; absent. അപ്രധാനം, &c. adj. Subordinate; secondary. അപ്രമാണം, ത്തിന്റെ. s. Perjury; falsehood. adj. Of no consequence; not to be regarded; not to be trusted. അപ്രമുക്തം, &c. adj. 1. Unreleased, not liberated, un- loosed, not let go. 2. undischarged, as a weapon. അപ്രമെയം, &c. adj. Unmeasurable; incomprehensi- ble; inconceivable; indescribable; beyond human under- standing. അപ്രയത്നം, adj. Easy, not difficult, without effort. അപ്രയാസം, adj. Facile, easy, not difficult. അപ്രയൊഗം, adj. Useless, inapplicable. അപ്രയൊജകം, &c. adj. Useless; unprofitable; unfit; serving no purpose, disadvantageous, without any end or object. അപ്രയൊജനം, ത്തിന്റെ. s. Unprofitableness, use- lessness. adj. Useless, unprofitable. അപ്രവക്തവ്യം. adj. Unfit or improper to be spoken or uttered. അപ്രശസ്തം, &c. adj. 1. Unimportant, insignificant. 2. unacceptable. അപ്രസന്നം, &c. adj. 1. Turbid, muddy. 2. displeased. അപ്രസാദം, ത്തിന്റെ. s. 1. Sadness, sorrow, heavin- ess. 2. gloominess. 3. displeasure. അപ്രസിദ്ധം, &c. adj. Not famous; secret; unknown. അപ്രഹതം, ത്തിന്റെ. s. Uncultivated or waste ground. അപ്രാഗ്ര്യം. adj. Secondary, subordinate. അപ്രാപണം, &c. adj. 1. Unobtained, unreceived, unprocured, not obtained. 2. unfixed, unplaced.