താൾ:CiXIV31 qt.pdf/44

അപാ 30 അപൂ

of a star contrary to the order of the sign in the zodiac. 4. the Arabic or any language written from right to left. adj. 1. Opposite, contrary. 2. right (not left.) അപസ്കരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Any part of a carriage. 2. the anus. 3. fæces. അപസ്നാതം, &c. adj. Bathed, or bathing after mourn- ing, or upon the death of a relative or connexion. അപസ്നാനം, ത്തിന്റെ. s. Funeral bathing, upon the death of a relative, after mourning. പുലകുളി. അപസ്മാരം. s. 1. A confused state of mind 2. any violent passion, approaching to madness. 3. epi- lepsy, falling sickness. അപസ്വരം, ത്തിന്റെ. s. 1. A hoarse voice. 2. a base or false tone. 3. an unpleasant tone, or discordant sound. അപഹരിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. 1. To take away by violence, to extort. 2. to usurp; to plunder; to rob; to pillage. 3. to ravish. 4. to bereave. അപഹസിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To ridicule, to deride, to laugh at, to mock; to scorn. അപഹാരം, ത്തിന്റെ. s. 1. Depredation; robbery; plunder; extortion. 2. loss. അപഹാരി, യുടെ. s. A plunderer; an usurper; a rob- ber; one who takes away by force, an extortioner; a de- frauder. അപഹാസം, ത്തിന്റെ. s. 1. Ridicule; derision; mock- ery; scom. 2. silly or causeless laugh. അപഹാസി, യുടെ. s. A derider, a mocker; a scorner. അപഹാസ്യം, ത്തിന്റെ. s. See അപഹാസം. അപഹൃതം, ത്തിന്റെ. s. 1. Spoil; plunder. 2. conceal- ment, disguise. അപഹ്നവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Denial, or concealment of knowledge. അപക്ഷെപണം, ത്തിന്റെ. s. Falling down, cast- ing down. അപാകം. adj. 1. Unripe, raw; immature, green. 2. in- temperate. അപാംഗകം, ത്തിന്റെ. s. A plant, Achyranthes as- pera. See അപാമാൎഗ്ഗം. അപാംഗം. s. 1. The outer corner of the eye. 2. a sec- tarial mark on the forehead. adj. Maimed, crippled. അപാംഗദൎശനം, ത്തിന്റെ. s. A side glance, a leer, a wink. അപാംഗദെശം, ത്തിന്റെ. s. The outer corner of the eye. അപാടവം, ത്തിന്റെ. s. 1. Awkwardness, inelegance. 2. sickness, disease.

അപാത്രത, യുടെ. s. Unworthiness, unfitness. അപാത്രം, &c. adj. Unworthy, unfit; inadequate; un- deserving. അപാത്രവ്യയം. Extravagant or improper expense. അപാദാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. Removal. 2. ablation, the sense of the fifth or ablative case. അപാനദ്വാരം, ത്തിന്റെ. s. The anus. അപാനൻ, ന്റെ. s. One of the five vital airs; wind from behind. അപാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. The anus; the fundament. 2. wind from behind. അപാനവായു, വിന്റെ. s. One of the five vital airs. അപാമാൎഗ്ഗം, ത്തിന്റെ. s. A medicinal plant, the rough Achyranthes, Achyranthes aspera. വലിയ കടലാടി. അപാമ്പതി, യുടെ. s. The sea, or ocean. അപായക്കാരൻ, ന്റെ. s. A murderer. അപായം, ത്തിന്റെ. s. 1. Calamity. 2. death. 3. dan- ger, peril. 4. a scrape. അപായം വരുത്തുന്നു. 1. To murder. 2. to bring into danger, or peril. അപായം വരുന്നു. To be in danger, or peril. അപാരം, adj. 1. Impassable. 2. excessive, unbounded, infinite; immense. s. The opposite bank of a river. അപാൎത്ഥം, ത്തിന്റെ. s. A false signification, misin- terpretation. അപാവൎത്തനം, ത്തിന്റെ. s. Rolling on the ground. അപാവൃതം, &c. adj. 1. Self-willed; unrestrained. 2. covered, concealed. അപാസനം, ത്തിന്റെ. s. Killing, slaughter. അപാസ്തം, &c. adj. 1. Killed, slain. 2. rejected. അപി. ind. A Sanscrit particle corresponding to even, though, yet, assuredly, &c., and implies; 1. Interrogati- on. 2. earnest interrogation, or enquiry. 3. doubt. 4. pos- sibility. 5. reproof, &c. 6. conjunction. 7. it is often, an expletive. അപിഗീൎണം, &c.adj. Praised. അപിച. ind. Moreover, not only that; although. അപിതു. ind. If, if indeed. അപിധാനം, ത്തിന്റെ. s. 1. A covering, a screen. 2. concealment, disappearance. അപിനദ്ധം, &c. adj. Clothed, accoutred. അപുത്രത്വം, ത്തിന്റെ. s. The state of being childless. അപൂപം, ത്തിന്റെ. s. A cake of flour; a kind of bread made from flour. അപൂൎവ്വം, &c. adj. Not before seen or existing; new; uncommon, rare, unusual, unfrequent; seldom, scarce. s 1. Advantage, excellence.