താൾ:CiXIV31 qt.pdf/391

ദുൎജ്ജാ 377 ദുൎഭ

ദുരുക്തി,യുടെ. s. Abuse, opprobrious language. ചീത്ത വാക്ക. ദുരൂഹം, adj. Suspicious. s. Suspicion, imagination of some thing ill without proof. ദുരൊദരൻ,ന്റെ. s. A gamester. ചൂതാട്ടക്കാരൻ. ദുരൊദരം,ത്തിന്റെ. s. Gaming; a game, playing. ചൂതാട്ടം. ദുൎഗ്ഗ,യുടെ. s. The goddess DURGA or PÁRWATI, the wife of SIVA. പാൎവ്വതി. ദുൎഗ്ഗതം, &c. adj. Poor, indigent, distressed. ദരിദ്രത. ദുൎഗ്ഗതി,യുടെ. s. 1. Poverty, indigence, a bad state. 2. hell. നരകം. ദുൎഗ്ഗന്ധം,ത്തിന്റെ. s. Offensive smell, stink, stench, any ill-smelling substance. adj. Fætid, stinking,yielding a bad smell. ദുൎഗ്ഗന്ധീ, adj. Ill-smelling, fætid, yielding a bad smell. ദുൎഗ്ഗന്ധമുള്ള. ദുൎഗ്ഗപഥം,ത്തിന്റെ. s. A difficult or narrow passage, over a mountain or through a wood. നടപ്പാൻ പ്ര യാസമുള്ള വഴി. ദുൎഗ്ഗമം, adj. 1. Inaccessible, difficult of access or approach, impervious; inattainable. ചെല്ലുവാൻ പ്രയാസമുള്ള. 2. incomprehensible. ഗ്രഹിപ്പാൻ പ്രയാസമുള്ള. ദുൎഗ്ഗമാൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. A difficult or narrow passage over a mountain or through a wood. ദുൎഗ്ഗപഥം. ദുൎഗ്ഗം,ത്തിന്റെ. s. 1. A fort, a strong hold. കൊട്ട. 2. a Droog or hill fort, or place of difficult access. 3. a pass, a defile, a difficult or narrow passage over a mountain and through a wood. കടപ്പാൻ പ്രയാസമുള്ള വഴി. 4. a forest, a wood. കൊടുങ്കാട. ദുൎഗ്ഗസഞ്ചാരം,ത്തിന്റെ. s. 1. Progress or passage through an almost impervious or inaccessible spot. ദുൎഗ്ഗ സ്ഥാനത്തനടക്കുക. 2. a bridge, &c., or any contri- vance for passing a river, defile, &c. ഒറ്റപാലം ഇത്യാദി. ദുൎഗ്ഗുണം,ത്തിന്റെ. s. Ill-nature, malice, perverseness. adj. Ill-natured, malicious, perverse. ദുൎഘടം. adj. 1. Difficult of attainment. 2. difficult, rough, bad. 3. mischievous. ദുൎജ്ജനം. adj. Malicious, mischievous, vile, wicked, petulant, insolent. ദുഷ്ടൻ, ഖലൻ. s. Wicked people. ദുൎജ്ജയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Defeat; rout; bad success. അപജയം. 2. unconquerable. ജയിപ്പാൻ പ്രയാ സമുള്ളത. ദുൎജ്ജാതം,ത്തിന്റെ. s. 1. Misfortune, calamity. 2. in- auspicious birth, illegitimacy. 3. disparity, inconformity, impropriety.

ദുൎദ്ദശ,യുടെ. s. Misfortune, a bad condition. ദുഃഖാവ സ്ഥ. ദുൎദ്ദൎശം , &c. adj. Not to be looked at. നൊക്കികൂടാത്ത. ദുൎദ്ദിനം,ത്തിന്റെ. s. 1. A dark or cloudy day. 2. rain, cloudy or rainy weather. മൂടൽദിവസം. ദുൎദ്ദുരൂടൻ,ന്റെ. s. An atheist. നാസ്തികൻ. ദുൎദൃഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. Ill luck, misfortune. ദുൎദ്ദെവത,യുടെ. s. An evil spirit, a demon. പിശാ ച. ദുൎദ്ധരം, adj. Difficult to be attained or born, unbearable, troublesome. വഹിച്ചുകൂടാത്ത. ദുൎദ്ധൎഷം, &c. adj. 1. Unassailable, not to be assailed or attacked. അതിക്രമിച്ചുകൂടാത്ത. 2. not to be contem- ned or despised. നിന്ദിച്ചുകൂടാത്ത. ദുൎന്നടപ്പ,ിന്റെ. s. Leading a disreputable life, follow- ing low or infamous habits, a wicked life. ദുൎന്നയം,ത്തിന്റെ. s. 1. Wickedness, folly, evil mind- edness. 2. impropriety, unfitness. ദുൎന്നയം കാട്ടുന്നു, To commit wickedness, injustice, &c. ദുൎന്നാമ,യുടെ. s. 1. A cockle. ഒരുവക ഞമഞ്ഞി. 2. piles or hemorrhoids. ദുൎന്നാമകം,ത്തിന്റെ. s., Hemorrhoids or piles. മൂല രൊഗം. ദുൎന്നിമിത്തം,ത്തിന്റെ. s. Portent; ill or evil omen. ദുൎന്നിവാരം. adj. Irresistible, not to be opposed. തടു ത്തുകൂടാത്ത. ദുൎന്ന്യായം,ത്തിന്റെ. s. Wickedness, injustice. ദുൎബ്ബലൻ,ന്റെ. s. A feeble, weak or infirm person. ബലഹീനൻ. ദുൎബ്ബലം, &c. adj. 1. Feeble, thin, emaciated. 2. weak, impotent. ബലമില്ലാത്തത. s. Weakness, feebleness, impotency. ബലഹീനത. ദുൎബ്ബീജം,ത്തിന്റെ. s. An illegitimate child, an un- fortunate birth. ദുഷ്ടസന്തതി. ദുൎബ്ബുദ്ധി,യുടെ. s. 1. Folly, want of sense. 2. a bad disposition. 3. a perverse, captious, or malignant mind. ദുൎബ്ബുദ്ധിയുള്ളവൻ, ദുൎബ്ബുദ്ധിക്കാരൻ,ന്റെ. s. A perverse or malignant man, an ill-disposed person, a fool. ദുൎബ്ബൊധനം,ത്തിന്റെ. s. Evil advice, or persuasion. ദുൎബ്ബൊധം,ത്തിന്റെ. s. 1. Folly, want of sense. 2. a bad disposition, ill mind, evil sentiments. adj. Ill-ad- vised, foolish. ദുൎഭഗ,യു ടെ . s. 1. A wife not loved or liked by her hus- band. ഭൎത്തൃസ്നെഹമില്ലാത്തവൾ. 2. an ugly woman. വിരൂപ. ദുൎഭഗൻ,ന്റെ. s. An ugly man, വിരൂപൻ.

2 C