— 3 —
ശേഷം കുട്ടികളും സ്നാനം ഏല്ക്കും" എന്നു പറഞ്ഞെങ്കിലും തനിക്കു ശരീ
രസുഖം വരുന്നുണ്ടെന്നു കണ്ടപ്പോൾ തന്നേ സ്നാനത്തിന്നായിട്ടു ചോ
ദിച്ചു. ഇങ്ങിനേ അമ്മയും ഏഴു വയസ്സുള്ള യോസേഫും മറ്റു രണ്ടു കുട്ടി
കളും സ്ത്രീറ്റ എന്ന ഇംഗ്ലിഷ് പാതിരിസായ്പിന്റെ (Rev. J. Street) കൈ
യാൽ സ്നാനപ്പെട്ടു. ഇതു ൧൮൩൫-ാമതിൽ ആയിരുന്നതു.
എന്നാൽ ആ സമയത്തു കണ്ണൂരിലേ നാലഞ്ചു ക്രിസ്തീയകുഡുംബ
ങ്ങൾ ഇടയൻ ഇല്ലാത്ത ആടുകൾ എന്ന പോലേ ആയിരുന്നു. അവരെ
നോക്കുവാനാകട്ടേ മേയ്പാനാകട്ടേ മിശ്ശനരിയും ഉപദേശിയും ഗുരുനാഥ
നും ഇല്ല. അന്നേരം അവിടത്തുണ്ടായിരുന്ന ഇംഗ്ലിഷ് പാതിരി ചെറു
ആട്ടിങ്കൂട്ടത്തെ തനിക്കു കഴിയും പ്രകാരം തുണെച്ചിരുന്നാലും സഭക്കാർ
ഞായറാഴ്ചതോറും നമ്മുടെ പഴയ മിശ്ശൻപള്ളി ഉണ്ടായിരുന്ന സ്ഥല
ത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചിരുന്ന എഴുത്തുപള്ളിയിൽ (Garrison School) കൂടി ചേ
ൎന്നു വായാന അറിയുന്ന ഒർ ആൾ ആരാധന നടത്തേണ്ടിവന്നു. എ
ന്നാൽ ചെറുസഭയിൽ ആത്മികജീവൻ കുറഞ്ഞു ലൌകിക ആഡംബ
രങ്ങൾ ഏറിപ്പോകയും ചെയ്തു. എങ്കിലും കൎത്താവു ഈ സങ്കടമുള്ള
സ്ഥിതിയെ ദയയോടേ ഓൎത്തു എന്നതു പിന്നേത്തതിൽ കാണും. അന്നു
എട്ടൊമ്പതു വയസ്സായ യോസേഫ് ഇംഗ്ലിഷ് പാതിരിസായ്പിന്റെ വി
ചാരണയിലുള്ള ഒരു അജ്ഞാന തമിഴുപാഠശാലയിൽ ഒമ്പതു മാസ
ത്തോളം പഠിച്ചു തമിഴുഭാഷാവായന വശാക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ
ആ ശാലയിലേ ക്രമാദികളെ ഓൎത്താൽ സങ്കടം തന്നേ. അതിലേ ഗുരു
നാഥൻ ഒരു ദിവസം: "ഇവിടേ വരുന്ന കുട്ടികൾ എല്ലാവരും ഭസ്മം
തൊട്ടു വരേണം, ഇല്ലാഞ്ഞാൽ നൂറു ഏത്തവും ഇരുപത്തഞ്ചടിയും ഉണ്ടാ
കും" എന്നു കല്പിക്കകൊണ്ടു ചെറിയ യോസേഫ് ശാല വിട്ടു ചില മാസ
ങ്ങളുടെ ശേഷം ഇഞ്ചിനീയർസായ്പു (Law) തന്റെ ബങ്കളാവിന്നു അരികേ
സ്ഥാപിച്ച തമിഴു സ്ക്കൂളിൽ തന്റെ അനുജനോടു കൂടേ (David) ചേൎന്നു.
ഈ എഴുത്തുപള്ളിയിൽ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഗുരുനാഥനോ പിന്നേത്തതിൽ അ
ഞ്ചരക്കണ്ടിയിൽ ഉപദേശിയായിത്തീൎന്ന പൌലയ്യൻ ആയിരുന്നു, ഇവർ
ഞായറാഴ്ചതോറും ചെറിയ സഭയിൽ ആരാധനയും കഴിച്ചു.
൧൮൩൭-ാം വൎഷത്തിൽ കൎത്താവു സഭെക്കു വലിയൊരു ഉപകാരവും
സന്തോഷവും നല്കിയതിവ്വണ്ണം: പാളയങ്കോട്ടയിൽ തപ്പാൽ വിചാരക
നായ ദൈവഭക്തിയുള്ള ഒരു സായ്പു (Mr. West) കണ്ണൂരിലേക്കു വന്നു സഭ
ക്കാരെ ഓരപ്പൻ തന്റെ മക്കളോടെന്ന പോലേ വിചാരിക്കയും തമിഴുഭാ
ഷയിൽ കൎത്തൃവാരത്തിലും ആഴ്ചവട്ടത്തിലും ആരാധന കഴിക്കയും ചെ
യ്തതു കൂടാതെ പാഠശാലയിലും വേദപാഠം നടത്തുകയും ശരിയായി പഠി
ക്കുന്ന കുട്ടികളെ സമ്മാനങ്ങളാൽ ഉത്സാഹിപ്പിച്ചു സന്തോഷിപ്പിക്ക
1*
