൮൬ സംഭവം
യാതിക്കും വെഗത്തിലവൾചെന്നുതാ തനൊടറിയിച്ചാൾ ആകവെ
കെട്ടനെരംകൊപിച്ചുശുക്രൻ താനും അന്നെരംനൃപതിയുംചെന്നടിവ
ണങ്ങിനാൻ മന്ന്യുകയ്ക്കൊണ്ടുശുക്രമാമുനിയരുൾചെയ്തു എന്നുടെമക
ളെയുംപെട്ടന്നങ്ങു പെക്ഷിച്ചുമന്നവദാസിതന്നെപ്പുൽകിയനിമിത്തം
നീ സത്യപുരുഷനല്ലാമൎത്യകുത്സിതനത്രെ സത്വബുദ്ധിയുംനിനക്കൊ
ട്ടുമില്ലെന്നുവന്നു ധൎമ്മത്തെയുപെക്ഷിച്ചുദാസിയെയപെക്ഷിച്ച ദു
ൎമ്മതിയായഭവാനിപ്പൊഴെജരാനരാ വന്നു പൊകസുരസ്ത്രീതന്നൊടു
കൂടെച്ചെൎന്നു നന്നായീരമിക്കണം നരച്ചുകുരച്ചുനീ യെന്നാശാപത്തെ
ക്കെട്ടുമന്നവനുരചെയ്താ നിന്നുഞാധൎമ്മത്തെച്ചെയ്തതില്ലറിഞ്ഞാ
ലും രമ്യയായിരിപ്പൊരുനാരിവന്നപെക്ഷിച്ചാ ത്സമ്മതിക്കെന്നുവ
രുംധൎമ്മിഷ്ഠന്മാൎക്കുനൂനം ഭ്രൂണഹത്യയുമിവനുണ്ടാകുമല്ലെന്നാകിൽ
ജ്ഞാനമിന്നുിവയെല്ലാംഞാൻ പറഞ്ഞീടെണമൊ ദെവയാനിയിലു
മെൻകൌതുകം പൊയീലെതു മാവൊളമനുഗ്രഹിച്ചീടുകമടിയാതെ
എങ്കിലൊപുത്രന്മാരിലാൎക്കാനുംപകൎന്നുനീ ഭംഗിയില്പരിപൂൎണ്ണയൌവ
നംകയ്ക്കൊണ്ടാലും എന്നുമാമുനിവരൻചൊന്നതുകെട്ടുനൃപൻ ഇന്ന
തുനൽകുന്നവനെന്നുടെരാജ്യമെല്ലാം പിന്നെമറ്റതിന്നായിക്കൊപി
യാതിരിക്കണം മന്നവകൊപിക്കയില്ലങ്ങനെതന്നെയെന്നാൻ ഭാൎഗ്ഗ
വമുനിവരൻഭൂപതിവരൻതാനും ഭാൎഗ്ഗവപുത്രിയൊടുംകൂടവെരാജ്യം
പുക്കാൻ സീമന്താത്മജനായയദുവിനൊടുനൃപനാ മന്ത്രിച്ചിതുജരാ
യൌവ്വനവിനിമയം സൂക്ഷ്മധൎമ്മത്തെപ്പാൎത്തുധാത്രീശനൊടുയദു ദാ
ക്ഷ്യമൊടരുതി തെന്നാഖ്യാനംചെയ്തശെഷം മക്കളെക്രമത്താലെവെ
വ്വെറെവരുത്തീട്ടു കയ്ക്കൊൾകജരാനരയെന്നവനപെക്ഷിച്ചു ആരു
മെകയ്ക്കൊള്ളാഞ്ഞിട്ടഞ്ചാമനായസുതൻപൂരുവെന്നവനൊടുമന്നവൻ
പറഞ്ഞപ്പൊൾ അച്ശൻചൊന്നതുകെട്ടിട്ടച്ചിരിവരുന്നാകിൽ നിശ്ച
യംപൊറുക്കുന്നുതന്നാലുമെന്നാനവൻ താതനുതനിക്കുള്ള യൌവ്വന
മതുംനൽകി ചെതസിതെളിഞ്ഞവൻഭാൎയ്യമാരൊടുംകൂടി. ചൂതസായ
കമെറ്റുചൂതവാർമുലപുൽകി ചൂതൊടുചതുരംഗമെന്നിവകൊണ്ടും
ക്രീഡിച്ചാദരവൊടുവാണാനായിരത്താണ്ടു പിന്നെപൂരുവാം തനയ
നയൌവ്വനമതുംനൽകീ പാരാതെരാജ്യത്തിൻ കലഭിഷെകവും ചെ
യ്തു രാജചിഹ്നങ്ങൾനിങ്ങൾക്കില്ലാതെപൊകെന്നതു രാജാവുമറ്റെമ
ക്കൾക്കൊക്കവെപശാപംനൽകി– യദുവീൻപരംപരായാദവന്മാ
രെന്നായീമധുരാനാമംപൂണ്ടുരാജ്യവുമുണ്ടായ്വന്നു. തുൎവ്വശുവിന്റെ
പാരമ്പൎയ്യമായുണ്ടായതുമുൎവ്വിയിലന്നുയവനന്മാരെന്നറിഞ്ഞാലും ദ്രു
ഹ്യുവിൻപരംപരാഭൊജന്മാരെല്ലാമനു ദ്രൂഹ്യുവിന്മക്കളെല്ലാം മ്ലെച്ശ