ഭീഷ്മം ൨൭൫
പദ നാരായണഹരെനാരായണഹരെ സലിലനിധിദഹിതൃവരസ
കലജഗദവനപര സച്ചിൽസ്വരൂപപ്രഭൊനാഥഗൊപതെ നിഗ
മമയസദനവിധുവദനകരുണാനിധെ നിന്നുടെകൈകൊണ്ടുകൊ
ന്നരുളെന്നെനീ മമമനസിനിയതമഭിലഷിതമിതുമാധവമറ്റെന്തുപി
ന്നെവരെണ്ടതിനിക്കഹൊ മധുരതരവചനമൊടു കുരുകുലജനിങ്ങി
നെ മാനിച്ചുചൊന്നതുനെരത്തുപാൎത്ഥനുംഅരുതരുതിതൊഴികൊഴിക
കരുതുകൊരുസത്യമു ണ്ടാനന്ദമൂൎത്തെമറന്നിതൊമാനസെവിജയനയ
വചനമതുവിമലനസുരാരിയാം വിശ്വൈകനായകൻ കെട്ടടങ്ങീടി
നാൻഖരകിരണനൊളിവിനൊടു കടലിൽമുഴുകീടിനാൻകൈനിലപു
ക്കീടിനാർമഹീപാലരും കലഹരസമകതളിരിൽനിറയുമരിവീരരും ക
ണ്ടെതിൎത്താർതമ്മിൽനാലാംദിവസവും ദ്രുപദസുതനൊടുപൊരുതുനി
ന്നശല്യാനുജൻ തെർകളഞ്ഞാനതിന്നാശുധൃഷ്ടദ്യുമ്നൻ കുപിതനതിച
തുരനവനൊടുപൊരുതടുത്തുടൻ കൊന്നിതുശല്യാനുജന്തന്നെയന്നെരം
വ്യഥയുമൊരുപരിഭവവുമകതളിരിൽവായ്ക്കയാൽ വീരനാംശല്യരടുത്തൂ
പടയുമാ യ്ക്കരതളിരിലൊരുഗദയുമഴകിനൊടെടുത്തുടൻ കാറ്റിന്മകനു
മടുത്താൻ കടൽപൊലെ ഘടമുടയവടിവിനൊടുകഠിനമൊടടിച്ചുടൻ
കാലപുരത്തിന്നയച്ചാൻകരികളെ പടനടുവിലലറിനൊരുപവനതന
യൻതന്നെ പറ്റലർകണ്ടുപെടിച്ചകന്നീടിനാർ കുരുനൃപതിതിവര
തനയനവരജന്മാരുമാ യ്ക്കൂറ്റനെപ്പൊലെയടുത്താനതുനെരം ബല
മുടയപവനസുതനതിനുതെരെറിനാൻ പൈതുതുടങ്ങിനാൻ ബാ
ണഗണമവൻ കൊടുമയൊടുപൊരുതുകുരുനൃപതിസഹജന്മാരെ കൊ
ന്നാൻപതിമൂന്നുപെരെയുംമാരുതി നരതുരഗകരിരഥികൾനാശങ്ങൾ
കണ്ടിട്ടു നാഥൻൻഭഗദത്തനെയ്തടുത്തീടിനാൻ പവനസുതവപുഷി
ശിതശരനിരകൾകൊണ്ടതു പാൎത്തുഘടൊല്ക്കചനാൎത്തടുത്തീടിനാൻ മ
റുതലകൾനടുവിലടൽപൊരുവതിനുപുക്കവൻമായങ്ങൾകൊണ്ടുപൊർ
ചെയ്തടുത്തീടിനാൻ പരവശതയൊടുപടയുമിളകിനടകൊണ്ടുതെ പാ
ൎത്ഥിവെന്ദ്രൻഭഗദത്തനുമൊടിനാൻമുസലധരകരികൾപലപെട്ടുപൊ
യീതുടൻ മുല്പെട്ടുവാങ്ങിസുയോധനസൈന്യവും സുഹൃദനുജസഹി
തയമതനയനുംസൈന്യവും സൂൎയ്യൻമറഞ്ഞാറെകൈനിലയുംപുക്കാർ
അപജയവുമനുജജനമരണവുംചൊല്ലിനാനാൎത്തനായ്ഭീഷ്മരൊടന്നു
സുയൊധനൻ നദിമകനുമതിനുകുരുനൃപതിയൊടുചൊല്ലിനാൻ ന
ന്നാകയില്ലപടനമുക്കെന്നുമെ സകലജഗദവനകരനവനിഭരനാശ
നൻ സാക്ഷാൽ ജഗന്മയനായനാരായണൻ പകലിരവുതുണയരി
കിലുണ്ടുസുയൊധന പാണ്ഡവന്മാൎക്കെജയംവരുനിൎണ്ണയം വരദ