൨൦൬ സഭാ
വെളിച്ചത്തിടുന്നീലഞാൻ ധിക്കരിച്ചാൽപിഴച്ചീടുമെല്ലാവനും പാ
ൎക്കുന്നതെന്തിനിനിച്ചിലകാൎയ്യങ്ങൾ ഭൊഷ്കായ്വരുമൊയുഷിഷ്ഠിരൻ
ചൊല്ലിയാൽ പാഞ്ചാലിതന്നെവിളിക്കയിനിയെതും ചാഞ്ചല്യംവെ
ണ്ടയിതെന്നുസുയൊധനൻ കൃഷ്ണെവരികനീമുറ്റമടിപ്പാനെന്നുഷ്ണി
ച്ചുനിന്നൊരുദുശ്ശാസനൻചൊന്നാൻ ദുശ്ശാസനൻചെന്നുലജ്ജ്യയും
കൈവിട്ടു ദുശ്ശാസനംചെയ്തനെരത്തുകൃഷ്ണയും പൊരുവാനുണ്ടുവിഷ
മമിനിക്കെന്നു വാരിജലൊചനതാനുമുരചെയ്താൾ—തന്വീരജസ്വല
യായിരിക്കെത്തന്നെ ചെന്നുതലമുടിചുറ്റിപ്പിടിപെട്ടു സജ്ജനമെ
ല്ലാരുംനൊക്കിയിരിക്കവെ ദുൎജ്ജനാഗ്രെസരൻദുശ്ശാസനൻഖലൻക
ച്ചെൽമുലയാളെയീഴ്ത്തുസഭാന്തരെ സ്വച്ശമായെറ്റംമൃദുതരമാകിയവ
സ്ത്രമൊരുതലചുറ്റിപ്പിടിപെട്ടു നിസ്തെജനെതുംമടിയാതഴിച്ചപ്പൊ
ൾ നാരീമണിയുംമുറതുടങ്ങീടിനാൾ നാരായണഹരെരാമദയാപര
വിഷ്ണൊജഗല്പതെവൃഷ്ണികുലൊത്ഭവ കൃഷ്ണയദുപതെപാഹിനമൊസ്തു
തെ ശ്രീവാസുദെവധരണീധരചക്ര പാണെവരാഹനരസിംഗരാ
ഘവ പത്മനാഭകൃഷ്ണരാമമുരഹര ദെവദെവനമൊദെവെശകെശവ
ദെവാധിനാഥഹരെതെനമൊനമഃഇത്ഥംപ്രലാപംകലൎന്നൊരുനെര
ത്തു സ്ത്രമഴിച്ചൊളമുണ്ടങ്ങുപിന്നെയും എറിയൊരാടയവനഴിച്ചി
ട്ടിട്ടും കൂറയരയിന്നുവെറായിതില്ലെതും—കൂറരവിന്ദാക്ഷനുണ്ടായാലു
ള്ളൊരു കാരിയമിങ്ങിനെവന്നുഞായമെടൊ നിൎജ്ജരനായകനന്ദനാ
ങ്കിയൊ രൎജ്ജുഭീമാദികൾകണ്ടുനില്ക്കവെ പിച്ചയവരുടെധൈൎയ്യംനി
രൂപിക്കീ ലച്യുതൻതന്നുടെമായാബലവശാൽ ആൎക്കഭിമാനക്ഷയ
വുമാപത്തുമിങ്ങൊൎക്കിൽമനുഷ്യരായാൽവരാതെയുള്ളു കാഞ്ചികൾ
കൊണ്ടുമുറുക്കിക്കിടന്നൊരു പാഞ്ചാലിതന്നുടെപൂഞ്ചൊലയന്നെരം മ
റ്റൊരുദുഷ്ടൻപിടിച്ചഴിക്കുന്നതു കുറ്റമൊഴിഞ്ഞവർകണ്ടുനിന്നീടി
നാർസത്യത്തെലംഘിക്കരുതെന്നുചിന്തിച്ചു സത്യപരായണന്മാരട
ങ്ങീദൃഢംധാൎത്തരാഷ്ട്രന്മാരെനിങ്ങളിലാരാനും പാൎത്ഥിവനന്ദനയാ
യപാഞ്ചാലിയിയെ വല്ലഭയാക്കിവരിച്ചുകൊൾകെന്നതു ചൊല്ലിനാൻ
കൎണ്ണനസൂയമുഴുക്കയാൽ കാത്തുകൊൾകെന്നെധൃതരാഷ്ട്രമന്നവ കാ
ത്തുകൊൾകെന്നെനീഗാന്ധാരിമാതാവെകാത്തുകൊണ്ടീടുവിൻഭീഷ്മ
രുംദ്രൊണരും കാത്തുകൊൾവിൻസഭാപാലന്മാരെനിങ്ങൾ ധൎമ്മരാ
ജാവെജഗല്പ്രാണമാരുത ധൎമ്മപ്രധാനനായുള്ളദെവാധിപഅശ്വി
നീദെവകളെവന്നുനിങ്ങളും ദുശ്ശാസനകൃതദുഃഖമകറ്റുവിൻ അയ്യൊ
യുധിഷ്ഠിരഭീമധനഞ്ജയ കൈവെടിഞ്ഞൊനിങ്ങൾമാദ്രീസുതന്മാരെ
ആൎത്തയായിങ്ങിനെപെൎത്തുമുറയിട്ടു പാൎത്ഥിവനന്ദനാശാപമിട്ടീടിനാ