മുകുന്ദമാല
ഹരിഃശ്രീഗണപതയെനമഃ അവിഘ്നമസ്തു.
൧. മുകുന്ദമൂൎധ്നാപ്രണിപത്യയാചെ ഭവന്തമെകാന്ത മിയന്ത
മൎത്ഥം അവിസ്മൃതിസ്ത്വച്ചരണാരവിന്ദെ ഭവെഭവെമെസ്തുഭവ
ൽപ്രസാദാൽ.
൨. നാഹംവന്ദെതവചരണയൊൎദ്ദ്വന്ദ്വമദ്ദ്വന്ദ്വഹെതൊഃ കും
ഭീപാകംഗുരുമപിഹരെ നാരകന്നാപനെതും രമ്യാരാമാ മൃദുതനു
ലതാനന്ദനെനാഭിരന്തും ഭാവെഭാവെഹൃദയഭവനെ ഭാവയെ
യംഭവന്തം.
൩. സ്ഥാധൎമ്മെനവസുനിചയെനൈവകാമൊപഭൊഗെ
യദ്യദവ്യംഭവതുഭഗവാൻപൂൎവ്വകൎമ്മാനുരൂപം ഏതൽ പ്രാൎത്ഥ്യം
മമബഹുമതംജന്മജന്മാന്തരെപി ത്വത്പാദാംഭൊരുഹ യുഗഗതാ
നിശ്ചലാഭക്തിരസ്തു.
൪. ദിവിവാഭുവിവാമമാസ്തുവാസൊ നരകെവാനരകാന്തക
പ്രകാമം അവധീരിതശാരദാരവിന്ദൌ ചരണൌതെ മരണെ
പിചിന്തയാമി.
൫. ചിരപരിചയയൊഗാച്ചിത്തവക്ഷ്യാമികിഞ്ചീ ത്തവവി
ഷയസുഖാനിപ്രൌഝ്യസാരെതരാണി നളിനസദൃശ നെത്ര
ന്ദാഗഭൊഗാസനസ്ഥം നരകമഥനമന്തസ്സന്തതംസന്ദിധെഹി.
൬. കരചരണസരൊജെകാന്തിമന്ദെത്രമീനെ ശ്രമമുഷിഭുജ
വീചിവ്യാകുലെഗാധമാൎഗ്ഗെ ഹരിസരസിവിഗാഹ്യാ പീയതെ
ജൊജലൌഘം ഭവമരുപരിഖിന്ദഃഖെദമദ്യത്യജാമി.
൭. സരസിജനയനെസശംഖചക്രെ മുരഭിദിമാവിരമസ്വ
ചിത്തരന്തും സുഖതരമപരന്നജാതുജാനെഹരിചരണസ്മരണാ
മൃതെനതുല്യം.
൮. മാഭൈൎമ്മന്ദമനൊവിചിന്ത്യബഹുധായാമീശ്ചിരം യാത
