പന്ത്രണ്ടാം അദ്ധ്യായം. 171
ന—ഇന്ദുലെഖക്ക കളിഭാന്തുണ്ടൊ.
ഇ—എന്ത ഭ്രാന്ത?
ന—കളി ഭ്രാന്ത— കഥകളി ഭ്രാന്ത.
ഇ—എനിക്ക ഒരു വകയായും ഭ്രാന്ത ഇതവരെ ഒന്നും ഉണ്ടായി
ട്ടില്ല.
ന—എനിക്ക നല്ല ഭ്രാന്താണ— കലശലാണ ഭ്രാന്ത.
ഇ—(ചിറിച്ചുംകൊണ്ട) ശരിതന്നെ സംശയമില്ല.
ന—എന്താ ഇന്ദുലെഖ ൟ വിവരം മുമ്പ കെട്ടിട്ടുണ്ടൊ.
ഇ—ഇല്ല— ഇപ്പൊളറിഞ്ഞു.
ന—ഞാൻ പറഞ്ഞറിഞ്ഞു— അല്ലെ.
ഇ—അതെ— ഇവിടുത്തെ വാക്കുകളെക്കൊണ്ട നിശ്ചയിച്ചു.
ന—ഇന്നലെ മനക്കൽ കളി ഉണ്ടായിരുന്നു— രാമന്റെ ദശാസ്യ
ൻ ബഹു വിശെഷം തന്നെ— ഇന്ദുലെഖ രാമനെ കെട്ടിട്ടു
ണ്ടൊ രാമൻ, രാമൻ; ശൂദ്രര രാമപ്പണിക്കര എന്ന പറയും—
വലിയ ഉൗറ്റക്കാരനാണ. രംഗശ്രീ കലശല—മെയ്യും അങ്ങി
നെ തന്നെ— ഇന്ദുലെഖക്ക എനി ദിവസംപ്രതി കളികാണാം—
എനിക്ക നല്ല ഭ്രാന്താണ. ഇശ്ശി മിക്കവാറും ദിവസം കളി ഉ
ണ്ടാവാറുണ്ട— ഇന്നലെ ഒരു സ്ത്രീ വെഷവും കണ്ടു— ഇയ്യടെ ഒ
ന്നും ഇങ്ങിനെ കണ്ടിട്ടില്ല— രാഘവൻ, രാഘവൻ എന്ന ഒരു
ചെക്കൻ— രാഘവനെ ഇന്ദുലെഖ അറിയുമൊ— അവൻ മു
ഖം മിനുക്കിയാൽ ഇന്ദുലെഖയുടെ മുഖംപൊലെ തന്നെ— അ
ങ്ങിനെ തന്നെ. ഒരു ഭെദവുമില്ല— ഇവിടെ കളി കൂടക്കൂട ഉ
ണ്ടാവാറുണ്ടൊ.
ഇ—ഇല്ലാ.
ന—എത്ര കൊല്ലമായി ഇന്ദുലെഖ കഥകളി കണ്ടിട്ട.
ഇ—നാലഞ്ച കൊല്ലമായി എന്ന തൊന്നുന്നു.
ന—ശിവ— ശിവ— നാലഞ്ച കൊല്ലമൊ— ഇത്ര സമ്പത്തുള്ള ൟ
വീട്ടിൽ കഥകളി കഴിഞ്ഞിട്ട നാലഞ്ച കൊല്ലമൊ? ആശ്ച
