നാരായണീയം
ഹരിഃ ശ്രീഗണപതയെനമഃ അവിഘ്നമസ്തു
സാന്ദ്രാനന്ദാവബൊധാത്മകമനുപമിതംകാലദെശാവ
ധിഭ്യാന്നിൎമ്മുക്തന്നിത്യ മുക്തന്നിഗമശതസഹസ്രെണനിൎഭാ
സ്യമാനം അസ്പഷ്ടന്ദൃഷ്ടമാത്രെ പുനരുരുപുരുഷാൎത്ഥാത്മ
കം ബ്രഹ്മതത്വന്തത്താവൽ ഭാതിസാക്ഷാൽ ഗുരുപവനപു
രെഹന്തഭാഗ്യഞ്ജനാനാം || ൧ || ഏവന്ദുൎലഭ്യവസ്തുന്യപി
സുലഭതയാ ഹസ്തലബ്ധെ യദന്യത്തന്വാവാചാധിയാവാഭ
ജതിബതജനഃക്ഷുദ്രതൈവസ്ഫുടെയംഎതെതാവദ്വയ
ന്തുസ്ഥിരതരമനസാ വിശ്വപീഡാപഹത്യൈ
നിശ്ശെഷാ
ത്മാനമെനംഗുരുപവനപുരാധീശമെവാശ്രയാമഃ || ൨ || സ
ത്വംയത്തൽ പരാഭ്യാമപരികലനതൊനിൎമ്മലന്തെനതാവ
ത്ഭൂതൈ ൎഭൂതെന്ദ്രിയൈസ്‌തെവപുരിതിബഹുശഃശ്രൂയതെ
വ്യാസവാക്യം തൽസ്വച്ശത്വാദ്യദച്ശാദിതപരസുഖചിൽ
ഗൎഭനിൎഭാസരൂപം തസ്മിന്ധന്യാരമന്തെ ശ്രുതിമതിമധു
രെസുഗ്രഹെവിഗ്രഹെതെ|| ൩ ||നിഷ്കംപെനിത്യപൂൎണ്ണെനി
രവധിപരമാനന്ദ പീയൂഷരൂപെ നിൎല്ലീനാനെകമുക്താ
വലിസുഭഗതമെ നിൎമ്മലബ്രഹ്മസിന്ധൌ
കല്ലൊലൊല്ലാ
സതുല്യംഖലുവിമലതരംസത്വമാഹുസ്തദാത്മാകസ്മാന്നൊ
