898
ദ്യൂതപർവ്വം
ദുര്യോധനൻതൻ വാശിയോർത്തിട്ടു കുമ്പി-
ട്ടിരിക്കുന്നോർ മിണ്ടിയില്ലാരുമൊന്നും. 17
വൈശമ്പായനൻ പറഞ്ഞു
ധർമ്മഭ്രവതു കേട്ടോർത്തു ദുര്യോദചികിർഷിതം
ദ്രൗപതിക്കങ്ങു ഹിതനാം ദൂതനേ വിട്ടു ഭാരത! 18
" നീവി താഴ്ന്നൊററവസ്ത്രത്താൽ മാഴ്കിത്തീണ്ടാകിയയാ നീ
സഭയ്ക്കു വന്നു പാഞ്ചാലി ശ്വശുരാഗ്രത്തിൽ നില്ക്കുക. 19
സഭയ്ക്കു നീ രാജപുത്രി, വന്നുകണ്ടുടനപ്പൊഴേ
സഭ്യരെല്ലാമുള്ളുകൊണ്ടു നിന്ദിക്കും ധാത്തരാഷ്ട്രനെ.” 20
ആ ദൂതനുടനേ കൃഷ്ണാഗ്രഹത്തിൽച്ചെന്നു മന്നവ!
അറിയിച്ചൂ ബുദ്ധിശാലി ധർമ്മപുത്രന്റെ നിശ്ചയം. 21
പാണ്ഡവന്മാർ മഹാത്മാക്കൾ ദീനരായ് ദു:ഖാമാണ്ടഹോ!
സത്യത്താൽ ബദ്ധരായ്ത്തീർന്നിട്ടൊന്നും നോക്കാതെ നിന്നുതേ. 22
അവർക്കെഴും വദനം നോക്കി മന്നൻ
ദുര്യോധരൻ സുതനൊടോതി ഹൃഷ്ടൻ:
“ഇങ്ങാനയയിച്ചീടവളെ പ്രാതികാമി!
ചൊല്ലട്ടെ നേരിട്ടവളോടീക്കുരുക്കൾ. 23
പിന്നെസ്സം തൻ തൻപരാധീനമാണ്ടും
കൃഷ്ണകോപത്തിൽ പരം പേടിപൂണ്ടും
മാനംവിട്ടാസ്സഭ്യരോടോതി വീണ്ടും
“ഞാനെന്തെന്നാൽ കൃഷ്ണയൊടോതിടേണ്ടൂ?” 24
ദുര്യോധനൻ പറഞ്ഞു
ദുശ്ശാസനാ, നമ്മുടെ സൂതപുത്രൻ
പേടിക്കുന്നൂ ഭീമനെ സ്വല്പബുദ്ധി
താനെ ചെന്നാക്കൃഷ്ണയെക്കൊണ്ടുപോരൂ
നിന്നോടിത്തോറെറതിരാരെടുക്കും? 25
വൈശമ്പായനൻ പറഞ്ഞു
ഭ്രാതാവോതിക്കേട്ട കണ്ണും ചുവത്തീ-
ട്ടെഴുന്നേററിട്ടുടനെ രാജപുത്രൻ
ഗൃഹംപുക്കാ വീരർ വിട്ടൊരു രാജ-
കുമാരിയാം കൃഷ്ണയോടിത്ഥമോതീ. 26
ദുശ്‌ശാസനൻ പറഞ്ഞു
വരൂ വരൂ ദ്രൗപദി, തോററു കൃഷ്ണേ!
നീ കാണ്ക ദുര്യോധനനേ വിലജ്ജം
പത്മേക്ഷണേ, കൗരവസേവചെയ്ക
ധർമ്മത്തിൽ നീ ലബ്ല സഭയ്ക്കു പോരൂ. 27
