വ്യാകരണം.
൧. വ്യാകരണമെന്നതു ഭാഷയുടെ ലക്ഷണങ്ങളേ വൎണ്ണിക്കയും അതിനെ മുറപോലെ പ്രയോഗിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രമാണങ്ങളെച്ചൊല്ലിത്തരികയും ചെയ്യുന്നതാകുന്നു.
൨. വ്യാകരണത്തിലേ സംഗതിയാകുന്ന ഭാഷ, മനുഷ്യർ തമ്മിൽത്തന്നിൽത്തങ്ങളുടെ നിനവുകളെയും ആഗ്രഹങ്ങളെയും അറിയികുന്നതിനുള്ള പ്രധാന വഴിയാകുന്നു.അതിൻറെ ആകൃതി എത്രയും അതിശയികത്തകതായിരികകൊണ്ടു മനുഷ്യ ബുദ്ധിയാൽ ഉണ്ടാകപ്പെട്ടതല്ലെന്നും മനുഷ്യരുടെ സൃഷ്ടികൎത്താവായ ദൈവം തന്നേ അതിന്റെ കാരണൻ ആകുന്നു എന്നും നിശ്ചയിക്കുന്നതിന്നു നല്ല ന്യായമുണ്ടു. ദൈവം ആദ്യ മനുഷ്യൎക്കു പറവാൻ തക സ്വഭാവത്തെ കൊടുത്തതു കുടാതെ പറയുന്നതിനുള്ള വാക്കുകളും അവൎക്കു നല്കിയതായിരിക്കെണം.ഒന്നാവത്തെ മനുഷ്യർ ഇപ്രകാരം ദൈവത്താൽ തന്നേ പഠിപ്പിക്കപ്പട്ടിട്ടു, അവരുടെ മക്കൾ,നമ്മുടെ പൈതങ്ങൾ നമ്മോടു കേട്ടു പഠിക്കുന്നതുപോലെ, അവർ പറയുന്നതു കേട്ടു ഭാഷ വശമായതായിരിക്കെണം. ദൈവത്തിൽനിന്നു ലഭിച്ചതായി നമ്മുടെ ആദ്യ മാതാപിതാക്കന്മാർ സംസാരിച്ചതായ പേച്ചു ഇന്നതായിരുന്നു എന്നു വിദ്വാന്മാർ നിശ്ചയിക്കുന്നില്ല. ആയതു ഹെബ്രായി, സുറിയാനി, സംസകൃതം മുതലായ ഭാഷകളിൽ ഒന്നോ,ഇപ്പോൾ നടപ്പില്ലാതെ തീരെ മാഞ്ഞുപോയതിലൊന്നോ,ആയിരിക്കും ബാബേലിൽ വെച്ചുണ്ടായ പേച്ചുകലക്കം വരെയും ആയൊരു ഭാഷയെ ലോകത്തിൽ നടപ്പുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അതിൽപ്പിന്നെ തമ്മിൽത്തമ്മിൽ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഏറിയും കുറഞ്ഞുമായിട്ടു
 ഇതിലെ ഉള്ളടക്കത്തിന്റെ സ്കോർ ലഭിക്കുന്നതു് ഈ താൾ ആദ്യം ടൈപ്പു ചെയ്തുതുടങ്ങിയ Manojpattat എന്ന ഉപയോക്താവിനായിരിക്കും. | |||||
| ഈ താളിന്റെ ഗുണനിലവാരം: (വിശദവിവരങ്ങൾക്കു് ഈ ലേഖനം കാണുക) | |||||
| സങ്കീർണ്ണത | തനിമലയാളം | അക്ഷരങ്ങളുടെ എണ്ണം | ടൈപ്പിങ്ങ് പുരോഗതി | ഫോർമാറ്റിങ്ങ് മികവ് | അക്ഷരശുദ്ധി |
| (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) |
