൧൪
നരൂസീത്സക്ലെശഭാഗ്ദുഃഖീമനുഷ്യൈശ്ചാവിരസ്കൃതഃ
പരന്ത്വസ്മാകമെവാസൌദുഃഖംസെഹനചാത്മനഃ—
സാഈശനാഹതഃക്ലിഷ്ടെശ്ചെത്യസ്മാഭിരമന്യത
പരന്തുവസ്തുതൊസൗനൊദൊഷഹെതൊരഹന്യത
അസ്മാകമെവരക്ഷായൈതെനാശാസ്കിരഭൂജ്യത
തത്ഭുക്താത്തഡനാച്ചെവവയംസ്വാസ്ഥ്യംലഭാമഹെ—
പയംസ്വെഛ്ശാനുസാരെണസംൎവ്വഭ്രാന്താബഭൂവിമ
വയംത്വൎഹാമയാംശിഷ്ടിംതാമിശൊമുമഭൊജയൽ—
തീവ്രംക്ലിഷ്ടൊപ്യസൌസെഹെനചകിഞ്ചിദഭാഷത
പധായനീയമാനൊവിരിവതസ്ഥൌസനീരവഃ—
സപ്രാണാംശ്ചാപിതത്യാജപരപാപധുരന്ധരഃ
സ്വയഞ്ചദ്വൊഷിണാംമദ്ധ്യെദൊഷഹീനൊപ്യഗണ്യത
ആത്മാനംതുബലിംദത്വാദുഃഖഭൊഗാദനന്തരം
സാജന്യമന്വയംപശ്യൻചിരജീവിസതൎപ്സ്യതി—
യാതിസൌമാമകൊധൎമ്മീസെവകഃപരദണ്ഡഭാക
സ്വാസ്യജ്ഞാനെനഭൂയിഷ്ഠാന്മനുഷ്യാൻശൊധയിഷ്യാതി
അവൻമനുഷ്യരക്ഷക്കായ്ക്കൊണ്ടുകഷ്ടമരണങ്ങൾഅനു
ഭവിക്കെണ്ടതുയശയവൎണ്ണിച്ചതുഇപ്രകാരം—അവൻക്ലെശ
പീഡകളെഅറിഞ്ഞുമനുഷ്യരാൽതിരസ്കൃതനായിഎങ്കിലും
നമ്മുടെദുഃഖങ്ങളെഅവൻഅനുഭവിച്ചു—നാമൊഇവൻദൈ
വത്താൽദണ്ഡിതനുംസ്വപാപഫലത്താൽപീഡിതനുംഎ
ന്നുനിരൂപിച്ചുനമ്മുടെദൊഷഹെതുവാലെഅവൻഹിംസിക്ക
പ്പെട്ടതെഉള്ളുതാനും—നമ്മുടെരക്ഷക്കായിഅവൻശിക്ഷയെ
അനുഭവിച്ചുഅവൻകൊണ്ടഅടികളാൽനമുക്കസ്വാസ്ഥ്യംല
ഭിച്ചതുനാംതന്നിഷ്ടത്താൽവെവ്വെറെവഴികളിൽചിതറിയുഴ
ന്നപ്പൊൾദൈവംഎല്ലാവരുടെശിക്ഷയെയുംഅവന്മെൽ
ചുമത്തിഅവനുംമിണ്ടാതെകുലക്കുനടക്കുന്നആടുപൊലെഅ
ടങ്ങിപാൎത്തു—ഇങ്ങിനെഅവൻഅന്യരുടെപാപങ്ങളെപെ
