| എരിത്തീ burning flame.
എരിപുളി hot curry with buttermilk.
എരിപൊരി extreme heat of body എ. ചൂടുണ്ടാം
Nid. എ. സഞ്ചാരം പിടിക്ക med.
എരിമരം = എരികൊള്ളി, also wood which
ignites easily.
എരിമീൻ a fish V1.
എരിയുക v. n. To burn എരിയുമഗ്നി KR.
ഊതിയാൽ എരിയുമോ PT. എരിഞ്ഞുപോയി it
is consumed; too pungent, fig. സൂതവിരഹ
ത്താൽ എരിയുന്നു മനം KR.
VN. I. എരിവു (എരു vu.) 1. pungency. മുളകി
ന്ന് എ. വെച്ചു ripe for pickles. 2. zeal, എ
രിവുകാരൻ vehement, zealous V1.
II. എരിച്ചൽ id. of eyes, mouth burning from
pepper. എരിച്ചകറി (vu. എരിശ്ശേരി) a very
hot curry.
എരിക്ക v. a. 1. To kindle fire, as smith;
ignite iron. 2. to burn മുപ്പുരം എരിച്ചവൻ
Siva. നാക്കു കണ്ടിച്ചു തീയിൽ എരിച്ചേ മതി
യാവു PT. 3. to hiss as rocket, snake. എരിച്ചു
കത്തുക to go off like wet gunpowder.
VN. എരിപ്പു V1. flame; torch.
CV. എരിപ്പിക്ക V1.
എരുമണം (എരിവു) smell as of pepper, ob-
served in some soils, unfavourable to cocoa-
nut planting.
എരുളി (എരിവു, പുളി) = എരിപുളി.
എരിമ erima എരുമ T. M. C. Te. (Tu. എരു
m., എൎമ്മ fem.) Buffalo, chiefly the cow = കാലി
(m. പോത്തു). എരുമപ്പാൽ അതിഗുരുശീതളം
താനും ഏറ്റവും GP.
മലയെരിമ 1. jungle buffalo. 2. med. moon-
plant on Himālaya (പടുവതി S.)
എരുമക്കള്ളി a milkplant Ericyne V1. also എ
രുമത്താളി Rh.
എരുമക്കാരൻ buffalo driver or keeper.
എരുമാൻ (prh. എരു bullock?) N. pr. a caste
of masons (2988 in the Taliparambu Tāluk
മൺചുവർ വെക്കുന്നവർ) = കോലയാൻ.
എരുതു eruδụ T. M. C. Te. (Tu. എരു like prec.)
1. Bullock, ox = നല്ലകാള, മൂരി, chiefly as
|
beast of burden സാമാനം എരുതിന്റെ പുറ
ത്തു കയറ്റി TR. വെള്ളരുതിൻമുതുകേറി AR.
fig. എരുതു ഭാരങ്ങൾ ചുമന്നിട്ടും പിന്നേ കരുണ
കൂടാതെ അടിക്കുന്നെന്തിന്നു KR. എരുതാക്ക to
geld; to unman. SQ. 2. red? (aT. Te. എരു =
എരി) എരുതേ So. early in the morning.
എരുതുക്കാരൻ bullock driver.
എരുത്തിൽ bullock house (from obl. or compos.
case എരുത്തു).
എരുന്തു erunδu̥ T. M. & എരിന്തു Shellfish in
rivers എ. തപ്പുമ്പോൾ നില തെറ്റി MR.
എരോപ്പ Port. Europe in N. pr. of plants എ'
കൈത, എ'ത്തുമ്പ, എ'പ്പൂള; also എ. ചൂരൽ
weaver's reed TR.
എറ see ഇറ.
എറി er̀i T. M. A throw = ഏറു f. i. എറിയിടുക;
എറിക്കണ്ണൻ frowning, coquetting.
എറിയുക to throw, fling അരി എറിഞ്ഞാൽ
൧൦൦൦ കാക്ക prov. വാൾ കൊണ്ട് ഒന്നെറി
ഞ്ഞു Bhr. with Acc. of the person hit പാറ
കൊണ്ട് എ. നീരിലേ തിങ്കൾ തന്നേ CG. ന
മ്മെ എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞു, കാട്ടിൽ എറിഞ്ഞേച്ചു
CG. abandon. എറിഞ്ഞുപറക V1. to talk as
if throwing stones at once. ഒട്ടക്കണ്ണെറിഞ്ഞു
നോക്കി Bhg. an angry Rāxasa.—
VN. ഏറു q. v. [hawk.
എറിയൽ, V2. എറിവെള്ളാടൻ = ഇറവുള്ളാളൻ
CV. എറിയിക്ക as ചീന്തിച്ചെറിയിച്ചാൻ Mud.
എറിക്ക er̀ikka T. M. 1. (No.) To protrude.
2. B. to shine as sun (= എരി?). 3. to remove
the bark from timber, rough hew for sawing
V1. മുറിക്കുന്നു മരം എറിക്കുന്നു ചിലർ KR.
എറുമ്പു er̀umbu̥ T. M. (C. ഇൎവു, see ഇ — & ഉ
—) Ant.
എറുമ്പൊഴുക്കൽ line of hair on the belly (loc.)
എറ്റു eťťu̥ T. M. (from എറി, ഏറു; C. Te. ഏടു)
1. A blow, chiefly beating clothes = അലക്ക.
2. sprinkling of water (വെള്ളം തളിക്ക) a cere-
mony performed by വണ്ണാൻ 3rd day after birth,
7th day after death; & followed by change of
raiment എറ്റും മാറ്റും KU. 3. trap, snare
എറ്റുവെക്ക V2. (see ഏറ്റു 4).
|
