8-30 കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മാനേജരും ട്യൂട്ടറും ഹാളിൽ പ്രവേശിച്ചു. സർവ്വത്ര നിശബ്ദത കളിയാടി. എല്ലാവരും ഓരോ സ്ഥലത്തു ഒതുങ്ങിയിരുന്നു.
“ഞാൻ ചില സംഗതികൾ നിങ്ങളോടു പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കുകയാണ്.” മാനേജർ പറഞ്ഞു. എല്ലാവരും ശബ്ദമടക്കി അദ്ദേഹത്തെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.
“കഴിഞ്ഞ നാടകമൊരു പരാജയമായിരുന്നു. അതിനു പലകാരണങ്ങളുമുണ്ട്. ഇതുമങ്ങിനെയാവാൻ പാടില്ല. നിങ്ങൾ തഴക്കവും പഴക്കമുള്ളവരായതുകൊണ്ടു് ഒന്നും പ്രത്യേകിച്ചെടുത്തു പറയേണ്ടതില്ല. ക്യാമ്പിലെ നിയമപാലനത്തെക്കുറിച്ചൊന്നും അധികമായി സൂചിപ്പിക്കണമെന്നുദ്ദേശമില്ല.
“15 ദിവസത്തെ റിഹേഴ്സലാണുള്ളതു്. വളരെയധികം ബുക്കിങ്ങ് കിട്ടുവാൻ സാദ്ധ്യതയുണ്ടു്. ശനിയും ഞായറും ഒഴിച്ച് എല്ലാ ദിവസവും രണ്ടുപ്രാവശ്യം വീതം റിഹേഴ്സലുണ്ടു്. പിന്നൊരു കാര്യം പറയുവാനുണ്ടു്, അതായതു് നമ്മുടെ നായികയായിട്ടൊരു സുപ്രസിദ്ധ താരത്തെയാണു കണ്ടുവച്ചിരിക്കുന്നത്. ചില സാങ്കേതിക തടസ്സങ്ങളാൽ അവർ റിഹേഴ്സലിനു വരികയില്ല. ആ വിടവു് നിങ്ങൾ ആത്മാൎത്ഥതയോടെ ശ്രമിച്ചു നികത്തണം”.
ആരാണു സുപ്രസിദ്ധ നടിയെന്നറിയുവാൻ വസുമതിയും സുലോചനും വ്യഗ്രത കാട്ടി. മാനേജരൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ഇന്നു നാമിങ്ങനെ കണ്ടുപിരിയാം, നാളെ വ്യാഴാഴ്ചയല്ലേ. നല്ല ദിവസമാണു്. അന്നുതന്നെ തടങ്ങാം. രാജുവിന്റെ