<poem> ദ്യുതിയൊടു യമുനാതടത്തിൽ മിന്നും മതികരമാർന്ന തമാലകാനനത്തെ സ്മൃതിപഥഗതമാക്കിയും സ്മിതപ്പാൽ- ക്കതിരിൽ വെളുത്ത കറുത്ത മേനിയോടും 13
ഭുവനനിഖിലകർമ്മസാക്ഷിയായും
കുവലയ മോദദമായുമേറെ മെച്ചം
ധ്രുവമിയലിന ലോചനദ്വയത്തിൻ
നവകരുണാർദ്രകടാക്ഷമാലയോടും 14
കരിമുകിലിനെയാടിയിൽച്ചിലപ്പോൾ
പരിചൊടു ചുറ്റിടിമന്തിവെയ്‌ലുപോലെ
അരിയൊരു തിരുമേനി ചേർന്നു കാന്തി-
ത്തരി വിതറീടിന പീതചേലയോടും, 15
ദിതിജരുടെയുരസ്സിലും ദിവൗകഃ-
പതിയുടെ മൗലിയിലും ദിനങ്ങൾതോറും
യതിവരഹൃദയത്തിലുംകളിക്കു-
ന്നതിനണയുന്നൊരു തൃപ്പദങ്ങളോടും 16
ത്രയിയുടെ മുരടാം മുകുന്ദ, നുർവീ-
ദയിതനു മുന്നിൽ വിളങ്ങി ദീനബന്ധു
വെയിലിലകമുലഞ്ഞു വാനിൽ നോക്കും
മയിലിനു മുന്നിൽ വലാഹം കണക്കേ 17
പെരുമഴയിൽ മലയ്ക്കിടുക്കിൽനിന്നും
വരുമരുവിക്കൊരു പൗനരുക്ത്യമേകി
തുരുതുരെ മിഴി രണ്ടിൽനിന്നുമപ്പോൾ
പുരുഷവരിഷ്ഠനു സമ്മദാശ്രു പാഞ്ഞു 18
എഴുവതിനു ഞാനശക്തനമ്മ-
ട്ടെഴുമൊരു ഭക്തിയിലുള്ളലിഞ്ഞ മന്നൻ
തൊഴുകരമൊടു താണുവീണു നിന്ന-
പ്പൊഴുതു മുകുന്ദനൊടിക്കണക്കുണർത്തി 19
അരുമറയുമറിഞ്ഞിടാത്ത പാരിൻ
പെരുമുരടെന്നു പുകഴ്ത്തിടും പുരാനേ!
തിരുവടി കളിയാടിടുന്നു കാൽത്താർ
കരുതിടുവോന്റെ കരൾക്കളത്തിലെന്നും 20
നളിനനയന! നീ കിടാങ്ങൾ മുറ്റ-
ങ്ങളിൽ വരിയായ് മണലപ്പമെന്നപോലെ
കളിയൊടുലകിടങ്ങൾ തീർത്തു കാത്തുൾ-
ത്തളിരിൽ നിനച്ചകണക്കഴിച്ചിടുന്നു 21
കതിരവനരുളുന്ന ചൂടു മാറ്റു-
ന്നതിനിടവത്തിൽ വരുന്ന കൊണ്ടൽപോലെ
<poem>
